ترجمه مقاله طیف خطر زلزله یکنواخت منطقه تبریز

مطالعات اخیر نشان می دهند که زمانیکه منابع زلزله در 10 تا 15 کیلومتری از ناحیه شهری می باشند، حرکت های زمین قوی منجر به آسیب های قابل توجه روی ساختمان ها و تلفات عمده می شوند. در واقع، انرژی زلزله در جلوی گسیختگی در حال انتشار جمع می شود و در منطقه تحکم گری روبه جلو بصورت پالس سرعت بزرگ بیان می شود. 

تبریز مرکز استان آذربایجان و یکی از شهرهای قدیمی در شمال غرب ایران می باشد. این شهر توسط گسل های فعال متعددی احاطه می شود که منجر به زمین لرزه های ویرانگر در تاریخ ایران شده اند. یکی از فعال ترین گسل ها، بخش شمالی شهر می باشد و در فاصله نزدیکی از ناحیه شهری می باشد. بعلت وجود کارخانه های صنعتی متعددی، مراکز مالی و بناهای تاریخی، آنالیز خطر زلزله ناحیه با در نظر گرفتن تاثیر میدان (ناحیه) نزدیک، پروژه ملی و منطقه ای می باشد. 

این مطالعه تلاش می کند تا طیف خطر یکنواختی از منطقه تبریز بوجود آمده با در نظر گرفتن گسل های فعال در حومه تبریز تولید کند. این مقاله، طیف های زلزله تولید شده برای میدان نزدیک را با طیف های زلزله قراردادی برای ناحیه دور در منطقه تبریز مقایسه می کند. اختلاف دو طیف نشان می دهد که پالس هایی با بازه طولانی در رکوردهای گسل نزدیک، فاکتور مهمی در تخریب ساختمان ها می باشند. 

1.مقدمه 

برای نواحی قرار گرفته در ناحیه نزدیک که معمولا با گستره ای حدود 10 تا 15 کیلومتر از مبدا زلزله فرض می شود، رکوردهای زلزله، نتایج مختلفی از ناحیه دور نشان می دهند. حرکت های زمین ناحیه نزدیک منجر به آسیب عمده در حومه منابع زلزله شده اند. زمین در حال لرزه در گسیختگی گسل، ساختمان ها را در معرض انرژی ورودی بالا در ابتدای ثبت قرار می دهد. جاییکه گسیختگی گسل بسوی ناحیه ای در سرعت نزدیک به سرعت موج برش منتشر می شود، منجر می شود که بخش عمده ای از انرژی زلزله به ناحیه ای در کوتاه مدت برسد.