پروژه بررسی انواع سیستم های ترمز

اکثر کسانی که با کار وسایل نقلیه آشنا هستند و یا برای مدتی رانندگی کرده‌اند بر این اعتقادند که متوقف کردن اتومبیل مهمتر از به حرکت در آوردن آن می‌باشد. اتومبیلی که روشن نمی‌شود ممکن است باعث عصبانیت راننده‌اش گردد ولی هیچ‌گونه خطری برای راننده، عابرین و حتی خود اتومبیل نخواهد داشت. در حالیکه اگر ترمزهای اتومبیلی درست کار نکند می‌تواند یک تله مرگ باشد. ترمز مکانیزمی برای کاستن سرعت اتومبیل و یا بازداشتن آن از حرکت کامل است. دراین فرآیندها، انرژی جنبشی ماشین توسط کار سایشی به حرارت تبدیل می‌شود  .

امروزه سیستم ترمز اتومبیل به سه قسمت اصلی تقسیم می‌شود :

1- دیسک : که به همراه چرخها می‌چرخد، اولین قسمت کوپل سایشی می‌باشد  . نوع دیسک تأثیر زیادی روی مقدار فرسایش ویژه می‌گذارد  . دیسک معمولاً از جنس چدن خاکستری ساخته می‌شود. زیرا در مقایسه با چدنهای دیگر دارای هدایت حرارتی بالاتری هستند که این به دلیل ساختار صفحه‌ای آن می‌باشد. در سالهای اخیر از مواد دیگری نظیر آلومینیم تقویت شده با sic، کامپوزیت sic/c و کربن زینتر شده نیز استفاده می شود .

2- لنت ترمز : دومین قسمت کوپل سایشی می‌باشد. در هنگام ترمز، لنت به دیسک توسط پیستون هیدرولیکی فشار وارد می‌کند. نیروی سایشی بین لنت و دیسک چرخان، انرژی جنبشی وسایل نقلیه را به حرارت تبدیل می‌کند  .

3- سیستم هیدرولیکی : نیروی ترمز را از پدال به پیستون هیدرولیکی انتقال می‌دهد و پیستون نیز لنت را به دیسک فشار می‌آورد  .

امروزه دو نوع ترمز وجود دارد : ترمزهای دیسکی و ترمزدهای درام   .

ترمزهای درام زودتر طراحی شده‌اند و تا سال 1960 نیز در همه ماشینها از این نوع استفاده می‌شده است. امروزه این نوع ترمز در اتوبوسها و کامیونها استفاده می‌شوند. اخیراً ترمزهای دیسکی برای ماشینهای سنگین پیشنهاد شده‌اند  .

مهم‌ترین اختلاف بین این دو نوع ترمز طراحی لنت و دیسک می‌باشد. ولی سیستم هیدرولیکی آنها یکسان می‌باشد  . طراحی ترمزها بر جریان حرارت، خواص صدایی و راحتی تعویض تاثیر می‌گذارد  . شکل 1 شماتیکی از سیستم ترمز به همراه درام و دیسک را نشان می‌دهد .

ترمزهای دیسکی شامل دو لنت هستند که دو طرف دیسک قرار دارند و از دو طرف دیسک را نگه می‌دارند  . در این نوع ترمزها نیروی سایشی بین لنت و دیسک عمود بر نیروی عمود بر صفحه لنت می‌باشد و بر آن تأثیر نمی‌گذارد  . بنابراین نیروی ترمز با نیروی عمودی رابطه خطی دارد. در نتیجه در ترمزهای دیسکی نیروی پدال بالاتری در مقایسه با ترمزهای درام ایجاد می‌شود و بهتر ترمز می‌گیرند. در ترمزهای دیسکی لنت 7 تا 25 درصد سطح دیسک را می‌پوشاند  .