مبانی نظری و پیشینه پژوهش فرزند پروری مثبت در ۱۵ صفحه ورد قابل ویرایش با فرمت doc
توضیحات ابتدایی فایل:
تعداد صفحات: ۱۵ صفحه ( ۱۳ صفحه متن و ۲ صفحه منابع)
فرمت فایل: ورد قابل ویرایش و با فرمت doc (آماده جهت پرینت)
نوع تایپ متن: کاملا استاندارد همچنین دارای پیشینه تحقیقاتی داخلی و خارجی در مورد متغیر مربوطه و بعضا متغیرهای مشابه می باشد.
کیفیت منابع: منابع کاملا جدید هستند:: منابع خارجی (شامل ۲۰۱۲) داخلی (شامل ۹۳)
منابع درون متنی و پایانی: دارد
قابل استفاده برای مقاطع: کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری رشته های روانشناسی، علوم تربیتی و مدیریت و سایر رشته های مرتبط
· بخشی از متن :
برنامه فرزند پروری مثبت یکی از انواع برنامه های آموزش مدیریت کودکان است. که برای والدین اجرا می شود. این برنامه چند سطحی توسط ساندرز (۲۰۱۲) بر اساس جهت گیری پیشگیرانه و در راستای راهبرد های حمایت از خانواده ایجاد شده است. والدینی که آموزش مدیریت والدین (Parent management training: PMT) به آنها ارائه میشود خودکفایی بیشتری احساس می کنند. و به روش مناسب تری دستور می‌دهند و توانایی اطاعت پذیری کودک را به صورت پایدار تقویت می‌کند. کاربرد فرزند پروری مثبت یا برنامه آموزش مدیریت والدین (PMT) باعث کاهش رفتارهای پرخاشگرانه، مقابله جویانه و پر فعالیتی کودک و باعث بهبودی رفتارهای والدین و کاهش فشار بر آنها می شود (ساندرز، ۲۰۱۲).
والدین به مثابه عوامل تاثیر گذار بر زندگی فرزندان میباشند و در طول تاریخ مراقبت از کودک، آموزش، اعمال انضباط و مدیریت زندگی کودک را بر عهده داشته اند، آنها جزء عوامل اولیه و بنیادین تغییر و اجتماعی نمودن کودک محسوب میشوند (بریسمیستر و شفر، ۲۰۰۷).
برنامه آموزش والدین جهت درمان مشکلات متفاوتی به کار گرفته میشود و منظور از آن مداخلات آموزشی است که در آن به یکی از والدین یا هر دو آموزش داده میشود تا به طور متفاوتی با کودکانشان تعامل داشته باشند. این برنامه بارها توسط محققان و روانشناسان به کار برده شده و نتایج مفیدی به بار آورده است.
. Breismeister & Schaefer
پیشینه پژوهشی
پاکزاد، فرامرزی و قمرانی (۱۳۹۳) در پژوهش خود تحت عنوان اثربخشی آموزش مادران براساس مدل فرزند پروری مثبت بر میزان علایم اختلالات رفتاری دانش آموزان ناشنوا به این نتیجه رسیدند که بین عملکرد های گروه شاهد و مورد در کاهش نشانه های اختلالات رفتاری تفاوت معنی داری وجود دارد.
صابری، بهرامی پور، قمرانی و یارمحمدیان (۱۳۹۳) در پژوهش خود تحت عنوان اثربخشی برنامه گروهی فرزندپروری مثبت بر کاهش استرس والدگری مادران دارای کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم به این نتیجه رسیدند که برنامة آموزش گروهی فرزندپروری مثبت موجب کاهش معنادار استرس والدگری در قلمرو والدین و قلمرو کودک شده است و بین گروه آزمایش و گواه در کاهش استرس والدگری تفاوت معناداری وجود دارد. در نتیجه اثربخشی آموزش برنامة گروهی فرزندپروری مثبت بر کاهش استرس والدین مبتلا به اختلال اوتیسم مورد تأیید قرار گرفت.
نوشتن دیدگاه